Door ruiten kun je heen kijken, maar als je een spiegelend metalen oppervlak bekijkt, dan zie je jezelf terug. Hoe kan dat?

Dat komt doordat metaal een elektrische geleider is, en glas een elektrische isolator. Een vrij elektron – en daarvan zitten er heel veel in metaal – kan alleen licht invangen als de energie van dat licht net voldoende is om het elektron van een lage naar een hoge energietoestand te brengen. Na een fractie van een seconde valt het elektron terug naar zijn oorspronkelijke ‘lage’ toestand, en komt het ingevangen licht weer vrij. Het invallende licht is dus gereflecteerd.

Bij elektrisch isolerend glas treedt deze wisselwerking tussen licht en elektronen niet op, simpelweg omdat er geen vrije elektronen in het glas aanwezig zijn. Het licht wordt dus niet door het glas geabsorbeerd – het gaat er doorheen, dus is het materiaal doorzichtig.